Enciclopedia Italiana. 2013.
pusillo — pu·sìl·lo agg., s.m. BU 1. agg., lett., piccolino 2. agg., fig., umile, modesto, di poco conto; anche s.m.: non abbiate l infelice coraggio di raffrontare quei pusilli a questo grande (Carducci) 3. s.m., bigotto | estens., semplicione, credulone… … Dizionario italiano
pusillo — pl.m. pusilli sing.f. pusilla pl.f. pusille … Dizionario dei sinonimi e contrari
DEBITUM — apud Romanos probabatur vel Expensi latione; (Cum enim creditor pecuniam numeravit ex arca sua, nomen illius cui ea dederat, in tabulis, cum summa debiti. perscribebat: quae tabulae ersi domesticae, in iudicio fidem faciebant pecuniae creditae)… … Hofmann J. Lexicon universale
HOROLOGIUM — I. HOROLOGIUM, Varroni de Re Rust. l. 3. c. 5. turris dicitur, vento, undecumque flaret, indicando exstincto. vide infra Turris it. supra Aurologium. II. HOROLOGIUM antiquitus venter fuit, ut Parasitus ille Plautinus apud A. gell. l. 3. c. 4 ait … Hofmann J. Lexicon universale
JOHANNES Scotus — dicuts Erigenus, e Scotia in Franciam delatus, Carolo Calvo gratus fuit. Vir pusillo corpore, sed ingenio maximus, festivus ac facetus, unde et mensae et cubiculi Imperatorii non raro particeps. Philosophus porro eximius, Theologus consummatus.… … Hofmann J. Lexicon universale
MANUCODIATA — apodum genus, quas melius cum Aristotele, Hist. Anim. l. 1. c. 1. κακόποδες, pravi pedes, dicas. Habent enim pedes, sed non idoneos ad gressum, imo, nec ut iis consistant, sed ut haereant: quomodo Plinius capiendus, nec negat, habere pedum usum.… … Hofmann J. Lexicon universale
MOLONES — Secundum Didymum duo exstiterunt, unus Histrio; alter fur Vestiarius; quorum ille grandi atque enormi, hic pusillô corpore fuisse perhibetur … Hofmann J. Lexicon universale
TYPHIS Magneticus — in Musaeo Kircheriano, geniolus est, qui ad clavum cymbae crystallinae sedens, in ludicro mari, arcauâ vi actus circumvagatur, iucundissimum visu spectaculum exhibens. Gratiosissimus pupus ad clavum in sua cymba sedet, vela per mare alterô… … Hofmann J. Lexicon universale
meschino — [dall arabo misqīn povero, indigente ]. ■ agg. 1. (lett.) [che si trova in condizioni disagiate e di grande sofferenza: m. me! ] ▶◀ disgraziato, misero, infelice, poveretto, sventurato, (lett.) tapino. ◀▶ beato, contento, felice, fortunato. 2. a … Enciclopedia Italiana
piccolo — / pik:olo/ [da una radice onomatopeica pikk ]. ■ agg. 1. a. [di ridotte dimensioni: ha le mani troppo p. ] ▶◀ minuto, piccino, (ant.) pusillo. ◀▶ grande, grosso, (ant.) magno. ● Espressioni: fig., pesce piccolo ➨ ❑; piccolo schermo… … Enciclopedia Italiana
